در هزاره ی سوم که دنیای تغییر و دگرگونی است، ژاک دلور در گزارشی که توسط یونسکو انتشار یافته از یادگیری به عنوان کلید زندگی و آموزش پایه به عنوان گذرنامه ی زندگی یاد می کند(دلور،۱۹۹۷).محروم بودن از آموزش های بایه و ابتدایی به معنای محروم بودن از زندگی طبیعی افراد است. مهارت آموزی و درک از مهارت و تخصص برای جامعه ی مدنی از اولویت های مهم و اساسی می باشد.قرن بیست و یکم قرن آموزش و مهارت آموزی نامیده شده است(واترسون،۲۰۰۱).
اهمیت آموزش در توانمند سازی – موسسه مردم نهاد مدیریت و برنامه ریزی نقش اندیشه
به عقیده ی بسیاری از صاحب نظران، در یک جامعه افرادی می توانند در زمان های بحران و تنگناها دوام بیاورند که آموزش را به عنوان امری ضروری در زندگی خود مد نظر داشته باشند. حال اگر در کشوری به آموزش اهمیت چندانی داده نشود اثرات آن را در بخش های فرهنگی، اجتماعی، تکنولوژی، اقتصادی و… می بینند و روند نزولی آن در کشور قابل مشاهده است. اهمیت آموزش در یک کشور بسیار امری مهم است و می تواند بازخوردهای مثبت و خوبی را برای افراد در محیط کار و زندگی مهیا کند.اگر افراد متخصص، مهارت و آموزش را با یکدیگر داشته باشند می توانند تبادل اطلاعات کنند و از تکنیک ها ومهارت های روز برخوردار شوند.
موضوع آموزش فقط محدود به کودکان، جوانان و متخصصین نمی شود، بلکه هر رده سنی و موضوعی را شامل می شود.
امروزه بسیاری از مشکلات افراد در سطح زندگی شغلی و خصوصی خود، به دلیل عدم آشنایی افراد با مهارت آموزی و آموزش می باشد. در سال ۲۰۱۰ در یکی از ایالت های امریکا تعدادی از متخصصین مهندسین، وکلا، اقتصاد دانان و… به صورت داوطلبانه مدرسه ای را تأسیس کردند، که در این مدرسه این افراد تجربیات و تخصص خود را به صورت رایگان به علاقمندانی که تمایل به آموزش و مهارت آموزی داشتند، دوره ها و کارگاه هایی را برای آنها برگزار می کردند.. شاید در ابتدای کاراین روش برای بعضی از افراد خوشایند نبود.اما روش های آموزشی این گروه ها به صورت سمینار، کارگاه و… به صورت تمرین آموزش های دیده شده به منظور یادآوری و تکرار آنها موجب می شد که سطح یادگیری افزایش یابد و به موضوع مسلط شوند.پس از این امر این تیمتصمیم گرفتند در مدرسه های عمومی دیگر همین روش را برای دانش آموزان اجرا کنند، نتایج حاصله شده برای افراد عادی و دانش آموزان مدرسه غیرقابل تصور بود.
در گام بعدی همین افراد تصمیم گرفتند، برای مدیران دوره های آموزشی را اجرا کنند. مدیرانی که در این دوره ها شرکت کردند، افرادی بودند که توسط مسئولین انتخاب شده بودند.یعنی بدون توجه به انگیزه ، علاقه و تخصص افراد انتخاب شدند. نتیجه حاصل شده، رضایت بخش نبود و نشان می داد اگر افراد بدون علاقه و احساس نیاز، آموزش ببینند، نتیجه مثبتی نخواهد داشت.
آن چه که از اهمیت آموزش حاصل شداین بود که در چند سطح فرایند کار را می توان دسته بندی نمود.
سطح اول: نیاز سنجی
سطح دوم: شناسایی و علاقه افراد برای شرکت در کلاس ها
سطح سوم: یادگیری افراد از مهارت ها به صورت کاربردی و اجرایی
سطح چهارم:ایجاد انگیزه و علاقه برای افراد در هنگام یادگیری و مهارت آموزی.
نیاز به آموزش در گام اول ایجاد علاقه و اجرای روش های نوین در برگزاری آموزش است.
